Garnitur - Kamil Bury

23 marzec 2023

Rubieże Rzeczywistości 2 czyta Reda Haddad

Na Bibliotekarium prezentujemy opowiadanie GARNITUR autorstwa Kamila Burego.

Antologia jest plonem kolejnego konkursu literackiego ogłoszonego przez wydawnictwo Bibliotekarium. Trzdziestu trzech autorów, czterdzieści dziewięć opowiadań, trzy tematy wiodące: „Poszukiwacz snów” (opowiadania), „Nowy, wspaniały człowiek” (shorty), „Zegarmistrz świata” (shorty), słowo wstępne Wiktora Żwikiewicza i Marka Żelkowskiego. Ciekawostką jest możliwość wybrania przez kupującego jednej z dwóch okładek.

Fragment opowiadania:

Nie, nie, nie, nic nie mów. Teraz moja kolej, ty jeszcze zdążysz się
nagadać, oj zapewniam cię, że będziesz miał do tego okazję. Zaśpiewasz
jak skowronek, jednak najpierw coś ci opowiem. Ta historyjka
wydarzyła się naprawdę, skup się, bo to ważne. Jeśli nie zrozumiesz,
zapewniam, że czekają cię dalsze nieprzyjemności. Nie chcesz dalszych
nieprzyjemności, prawda? Doskonale. Słuchaj więc.
Nie zawsze byłem bogaty, miałem ciężki start, ale na szczęście
szybko zrozumiałem, że w życiu liczą się tylko pozory. Tak
naprawdę nie ma znaczenia, jakim jesteś człowiekiem, a to jak cię
postrzegają. Liczy się pierwsze wrażenie, ale trzeba umieć je podtrzymać,
trzeba mówić i postępować, tak, jak rozmówca oczekuje,
że się zachowasz. Z czasem wchodzi to w krew, nie bez powodu
mówią, że sto razy powtórzone kłamstwo staje się prawdą.
Zrozumiałem to, gdy chciałem otworzyć pierwsze konto bankowe.
Naturalnie miałem tę świadomość na długo wcześniej, ale
właśnie wtedy dotarło do mnie, jaką potęgą są pozory.

Do banku wybrałem się w T-shircie, adidasach i wytartych
dżinsach, nikt nie zwrócił na mnie większej uwagi. Gdy wreszcie
doczekałem się na swoją kolej, baba w okienku była opryskliwa
i patrzyła na mnie z pogardą. W końcu jak ktoś taki jak ja,
śmie jej przeszkadzać w siorbaniu herbaty i czytaniu harlekina?
Jeszcze stojąc w kolejce zobaczyłem mężczyznę w garniturze. Prawie
od razu po jego wejściu, niczym dżin z butelki przyskoczył do
niego przedstawiciel i zaprosił do swojego gabinetu. Nie założyłem
wtedy konta, za kasę, którą planowałem odłożyć kupiłem garnitur,
koszulę, krawat i eleganckie buty. Garnitur nie był idealnie
dopasowany, koszula sztywna, buty miały tekturową podeszwę,
istniało realne ryzyko, że rozpadną się przy pierwszym kontakcie
z wodą, tylko krawat, czarny śledź, był w porządku. Mimo to na
pierwszy rzut oka wyglądałem na młodego, obrotnego człowieka,
z aspiracjami i mnóstwem pieniędzy. Z tego wszystkiego byłem
wtedy tylko młody, choć nie zaprzeczam, plany miałem wielkie...